
Biuletyn Informacji Publicznej
Znajduje się pośrodku rynku. Wybudowany został w XV/XVI wieku. Niszczony był wieloma pożarami, zniszczony znacznie podczas II wojny światowej. Odremontowany w 1968 roku, pełni do dziś swą pradawną funkcję - siedziby władz miasta. Nad wejściem od wschodniej strony można podziwiać XVIII wieczny kartusz, ufundowany przez miłośnika Byczyny po pożarze w 1719 roku. Od strony południowej zachował się kamienny portal renesansowy z XVI w., prowadzący do dawnych piwnic ratuszowych. Obecnie w piwnicach znajduje się kawiarnia. Od początku 2011 r. na strychu ratusza znajduje się byczyńska Izba tradycji, a w wieży utworzono punkt widokowy na miasto. Inwestycja współfinansowała Unia Europejska w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Opolskiego na lata 2007 – 2013.
Ten gotycki kościół, obecnie ewangelicki, wzniesiony został pod koniec XIV w. Do XVIII w. plac wokół kościoła pełnił funkcję cmentarza i był otoczony niskim murkiem, odtworzonym po badaniach archeologicznych w 2010 r.. Świątynia była dwukrotnie gruntownie odnawiana: w latach 1790-1791 oraz w latach 1886-1888. Wówczas kościołowi nadano charakter neogotycki. Wewnątrz kościoła znajdują się liczne zabytki sztuki sakralnej (m.in. średniowieczny krucyfiks, epitafia) oraz krypty grobowe: księcia von Württemberga, rodziny Frankenbergów, miejscowych pastorów: Daniela Opolliusa, Jana Kośnego.
Wieża bramna wschodnia tzw. Polska, z uwagi na to, że jest ona zwrócona w kierunku większej części terytorium Polski. Wybudowana została w XV w. razem z murami obronnymi i pozostałymi wieżami. Istniejący dach namiotowy pochodzi z lat 30 – tych XX wieku, kiedy to zniszczone zostało, przez uderzenie pioruna, ówczesne zwieńczenie budowli. Pod bramą tą, jak podają historycy, skapitulował, po przegranej z wojskami Jana Zamoyskiego bitwie pod Byczyną, arcyksiążę austriacki Maksymilian Habsburg.
Wieża bramna zachodnia tzw. Niemiecka, z uwagi na to, że jest zwrócona w stronę terytorium Niemiec. Wybudowana została w XV w. Posiada ostrołukowe przejście. Dolna część wieży murowana jest z kamienia, kondygnacja górna jest ceglana. Obecnie zwieńczona prowizorycznym dachem, lecz w przeszłości, podobnie pozostałym wieżom, posiadała dach znany ze starych pieczęci miasta – w stylu namiotowym z małymi wieżyczkami.
Baszta tzw. Piaskowa, której zadaniem było wzmocnienie obronności muru
w części południowej miasta. Przypuszcza się, że jej budowa została ukończona w XVI wieku, później niż obwarowania i pozostałe wieże. Ze względu na przeznaczenie, baszta posiada liczne okienka strzelnicze oraz, w górnej części, okna zamknięte łukiem spłaszczonym, umieszczone w prostokątnych niszach.
Barokowy katolicki kościół parafialny wybudowany został w 1767 r., na miejscu zniszczonego przez pożar w 1757 roku kościoła o konstrukcji szkieletowej. Wieża kościoła, której budowę ukończono w 1782 r., zwieńczona jest baniastym hełmem krytym blachą. Wyposażenie świątyni pochodzi z XVIII-XIX wieku i należą do niego m.in. zabytkowe ołtarze i barokowa chrzcielnica. Od 2006 r. w kościele wykonano wiele prac remontowych i konserwatorskich.
Byczyna, jako jedno z nielicznych miast w Polsce, posiada mury obronne zachowane niemal w całości. Obwarowania powstały w XV-XVI w. Długość muru wynosi 950 m a jego wysokość sięga nawet 6 metrów. Od strony północnej miasta, przy murach obronnych, znajduje się zabytkowy park miejski i fragmenty fosy miejskiej, w której hodowane są pstrągi.
Ta gotycka kaplica zbudowana została w XIV w. i była małym kościółkiem. Poprzez kolejne wieki uległa dużym przekształceniom. Od 1929 roku pełniła rolę domu pogrzebowego, jednak po wojnie przez długi czas była nieczynna. W 1977 roku została wyremontowana przez miejscowych rzemieślników i od tej pory funkcjonuje jako kaplica cmentarna – dom pogrzebowy. Nieopodal kaplicy, na cmentarzu komunalnym, znajduje się nagrobek Hermanna Koellinga autora m.in. historii Byczyny „Geschichte der Stadt Pitschen”.
Ten neogotycki spichlerz położony jest u wyjazdu ze starej części miasta, przylega do murów obronnych. Wzniesiony z przeznaczeniem na spichlerz zbożowy lub browar. W latach
1980 – 1990 mieścił się tutaj Krajowy Klub Piłkarza weterana i był siedzibą przybywających do Byczyny, z okazji krajowego Zlotu Piłkarzy Weteranów, gwiazd polskiej piłki nożnej. Obecnie znajduje się w nim karczma.
W Byczynie znajdują się liczne zabytkowe domy i kamienice. Pochodzą one głównie z czasów odbudowy miasta po pożarze w 1757 roku i z pierwszej połowy XIX wieku. Większość z nich znajduje się w obrębie murów obronnych w Rynku i przy ulicach: Okrężnej, Długiej, Krótkiej i Floriańskiej. Zapewne na jednej z kamienic swoje badania naukowe (astrologiczne) prowadziła Maria Cunitia słynna astronomka, w XVII w mieszkanka Byczyny, nazywana przez współczesnych Śląską Pallas.